سهیل سنقر

 کرده است.

برآیند این سخنان، بسط و گسترش فرهنگ دینی و رایحۀ مسلمانی و ایمان و ایقان درفضای منطقه و ناکامی همیشگی استکبار از پیشبرد اهدافش در این سرزمین بوده است. او مجاهدی است که همواره کوشیده است، زبان گویای مردم این منطقۀ ولایتمدار، علی‌الخصوص مستصعفین باشد و همواره کوشیده است چهرۀ محرومیت را از این منطقه بزداید.

وی در این مسیر، بارها و بارها مورد هتک حرمت، بدخواهان قرار گرفت و به کرات توسط ایادی استکبار مورد تهدید واقع شد، اما هیچکدام از این هجمه‌ها نتوانست اراده پولادین و منش انقلابی و جهادی ایشان را تحت الشعاع قرار دهد. «عاشق سرگشته را از گردش دوران چه‌باک؟ موج دریا دیده را از شورش طوفان چه‌باک‌؟» رفتار و منش او در برابر این هجمه‌ها مرا، به یاد نوشتۀ معروف علامۀ شهید مرتضی مطهری «دربارۀ قطار در حال حرکت» انداخت.

شهید مطهری در کتاب «حق و باطل» جملاتی به این مضمون نوشته‌اند: از کودکی همیشه این سوال برایم مطرح بود که، چرا قطار تا وقتی ایستاده است کسی به او سنگ نمی‌زند و حتی بزرگی و هیبتش را تکریم و تعظیم می‌کنند... اما وقتی قطار به راه افتاد سنگباران می‌شود.... این برایم سؤال بود تا وارد اجتماع شدم و فهمیدم تا آدمی ساکت است مورد تعظیم و تبجیل است، اما همین‏که به راه افتاد و یک قدم برداشت نه تنها کسی کمکش نمی‏کند بلکه سنگ است که به طرف او پرتاب می‏شود.