سهیل سنقر

به گزارش شبکه اطلاع رسانی مرصاد، دوشنبه هفته جاری مراسمی در یکی از مساجد جوانرود برگزار شد که به خاطر سخنان دور از شأن و ادب یکی از حضار، تأسف بزرگان و عقلای این شهر را به همراه داشت.

سخنانی که اگر از شخصی عادی شنیده می‌شد شاید قابل اغماض بود ولی از آنجا که گوینده آن سخنان زشت و سخیف و نادرست، از کسانی است که مردم او را در جایگاه امام جماعت مسجد یکی از روستاها می‌شناسند، شاید پیش و بیش از بازخواست مسؤولین مربوط، نیاز به تذکر جدی دلسوزان و فرهیختگان محترم شهرستان جوانرود است تا دیگر کسی به خود جرأت ندهد که با سوء استفاده از جایگاه مقدس امامت و مسجد، سخن به گزاف و بیهوده گی براند.

سخنان گفته شده آنقدر خالی از منطق و محتوا، و پر از توهین و بی‌ادبی است که شأنیت تحلیل ندارد و گوینده را تا حد یک فرد بی‌نزاکت و بی‌مرام، فرونشانده است که نه عقل و نه منطق، صلاح را در پاسخ دادنش نمی‌بینند و صلاحیت مخاطبه را از صاحبش سلب می‌کند. ولی آنچه می‌توان گفت سخنی از سر آزردگی با مردم شریف و اصیل و بزرگان و ریش سفیدان جوانرود است که مبادا بی‌بنیه‌ها، خود را نماینده آن مردم جابزنند. سخن از سلیقه سیاسی و منش اجتماعی نیست، سخنرانی مطرح شده حاکی از آن است که میکروفون و تریبون به دست کوتوله‌ای افتاده که به جای نقد و انتقاد، فحش می‌دهد و توهین می‌کند و دروغ می‌گوید و متأسفانه کسی به او حالی نکرده که اگر آزادی نیست و مخالفان حکومت را سرکوب می‌کنند، تو که خود را بی‌سوادترین می‌دانی، به چه جرأتی توانستی چنین توهین‌های وقیحانه‌ای به مرحوم رفسنجانی و عالم بزرگ پاوه و علمای اهل سنت و سپاه عزیز و نیروی انتظامی و مردم شریف جوانرود کنی؟ و اگر نظام می‌خواست مثل سایر کشورها با مخالفانش برخورد کند، مگر می‌توانستی اینچنین بیانیه بخوانی؟

و حرف آخری که شاید بتواند دهان هتاک را بسامان کند اینست که اگر دردِ پول داری چرا فحش می‌دهی؟ اگر حسادت داری که دعوتت نمی‌کنند، دهان به فحش نگشا تا به مجلس بزرگان دعوتت کنند. اهل منطق باش تا به جمع بزرگان دعوتت کنند. یکبار دیگر سخنانت را مرور کن و خودت تناقض هایت را ببین. ظلم کردی و به ظالم پرداختی. جفا کردی و جفاکار را نکوهیدی. از خدا ترساندی و خودت از خدا نترسیدی. همینکه آزادانه فحاشی کردی و دستگیرت نکردند نشان از دروغ بودن سخنان توست و اینکه هنوز قد نکشیده و رشید نشده‌ای که حرفت را جدی بگیرند. پس نعل وارونه نزن. بزرگ شو و بزرگانه سخن بگو و بدان که إِنَّهُ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُور.